Aleksej Maksimovič Peškov – Maksim Gorki

Aleksej Maksimovič Peškov (rus. Alekseй Maksimovič Peškov; 28. mart, 16. mart po Julijanskom kalendaru, 1868 – 14. jun 1936), poznatiji kao Maksim Gorki (rus. Maksim Gorьkiй), je bio sovjetski pisac, osnivač književnog metoda socijalističkog realizma i politički aktivista. Rođen je u Nižnjem Novgorodu a umro je u Moskvi. Od 1906. do 1913. i od 1921. do 1929. je živeo u inostranstvu; nakon povratka u Sovjetski Savez, prihvatio je kulturnu politiku toga vremena, mada mu nije bilo dozvoljeno da napušta zemlju.

U 19. godini pokušao je samoubistvo. Agitirao je protiv carizma, tražio društvo revolucionara narodnjaka i branio interese siromašnih. Godine 1905. piše proglase protiv vojske, policije, cara i biva zatvoren, a oslobođen je na protest intlektualaca mnogih zemalja. Godine 1906. ilegalno napušta zemlju i ostaje u emigraciji do 1913., gdje se bori za obustavljanje svake pomoći carskoj Rusiji. U svojim prvim pripovetkama opisuje egzistenciju ljudi sa dna društvene lestvice. U nizu članaka prikazuje svoje neprijateljstvo prema fašizmu i malograđanskoj sebičnosti. Smisao umetnosti tražio je u istini, stvaralačkom radu i afirmaciji čovečnih odnosa među ljudima.

Novele i pripovetke

• “Makar Čudra” – 1892
• “Dve skitnice” – 1894
• “Starica Izergilj”, “Čelkaš” – 1895
• “Konovalov” – 1897
• “Prolećni zvuci” – 1901
• “Po Rusiji” – 1912-1916
• “Život u plavom” – 1925

Lirske pesme u prozi

• “Pesma o sokolu” – 1899
• “Vesnik Bure” – 1901

Romani

• “Foma Gordejev” – 1888
• “Troje” – 1900
• “Mati” – 1907
• “Ispovest” – 1908
• “Gradić Okurov” – 1909
• “Život Matveja Kožemjakina” – 1910
• “Život Artamonovih” – 1925
• “Život Klima Samgina” 1926-1936

Drame

• “Malograđani”, “Na dnu” – 1902
• “Letnjikovac” – 1904
• “Deca sunca” – 1905
• “Neprijatelji” – 1906
• “Vasa Železnova” – 1910-1936
• “Jegor Buličov” – 1936

Uspomene

• “Detinjstvo” – 1913-1914
• “Među ljudima” – 1916
• “Moji univerziteti” – 1923
• “Beleške iz mog dnevnika” – 1923-1924

Aleksej Maksimovič Peškov (rus. Alekseй Maksimovič Peškov; 28. mart, 16. mart po Julijanskom kalendaru, 1868 – 14. jun 1936), poznatiji kao Maksim Gorki (rus. Maksim Gorьkiй), je bio sovjetski pisac, osnivač književnog metoda socijalističkog realizma i politički aktivista. Rođen je u Nižnjem Novgorodu a umro je u Moskvi. Od 1906. do 1913. i od 1921. do 1929. je živeo u inostranstvu; nakon povratka u Sovjetski Savez, prihvatio je kulturnu politiku toga vremena, mada mu nije bilo dozvoljeno da napušta zemlju.

U 19. godini pokušao je samoubistvo. Agitirao je protiv carizma, tražio društvo revolucionara narodnjaka i branio interese siromašnih. Godine 1905. piše proglase protiv vojske, policije, cara i biva zatvoren, a oslobođen je na protest intlektualaca mnogih zemalja. Godine 1906. ilegalno napušta zemlju i ostaje u emigraciji do 1913., gdje se bori za obustavljanje svake pomoći carskoj Rusiji. U svojim prvim pripovetkama opisuje egzistenciju ljudi sa dna društvene lestvice. U nizu članaka prikazuje svoje neprijateljstvo prema fašizmu i malograđanskoj sebičnosti. Smisao umetnosti tražio je u istini, stvaralačkom radu i afirmaciji čovečnih odnosa među ljudima.

Novele i pripovetke

• “Makar Čudra” – 1892
• “Dve skitnice” – 1894
• “Starica Izergilj”, “Čelkaš” – 1895
• “Konovalov” – 1897
• “Prolećni zvuci” – 1901
• “Po Rusiji” – 1912-1916
• “Život u plavom” – 1925

Lirske pesme u prozi

• “Pesma o sokolu” – 1899
• “Vesnik Bure” – 1901

Romani

• “Foma Gordejev” – 1888
• “Troje” – 1900
• “Mati” – 1907
• “Ispovest” – 1908
• “Gradić Okurov” – 1909
• “Život Matveja Kožemjakina” – 1910
• “Život Artamonovih” – 1925
• “Život Klima Samgina” 1926-1936

Drame

• “Malograđani”, “Na dnu” – 1902
• “Letnjikovac” – 1904
• “Deca sunca” – 1905
• “Neprijatelji” – 1906
• “Vasa Železnova” – 1910-1936
• “Jegor Buličov” – 1936

Uspomene

• “Detinjstvo” – 1913-1914
• “Među ljudima” – 1916
• “Moji univerziteti” – 1923
• “Beleške iz mog dnevnika” – 1923-1924

Explore posts in the same categories: Pisci